Donbass Bölgesinde savaşım veren "Hayalet Taburu" komutanı Aleksey Markov ile Jane Letova'nın yaptığı bir röportajı yayınlıyoruz.

Cumhuriyetlerdeki güncel durum nedir? Geçen birkaç yılda ne gibi değişiklikler görüyorsunuz?

Savaş, Debaltsevo'dan bu yana aslında hiç değişmedi. Prensip olarak Debaltsevo son büyük askeri harekattı; o zamandan beri durum, düşük yoğunluklu bir askeri çatışma olarak tanımlanabilir. Kayıplar var, bombardıman var, sivil nüfus arasında zayiatlar var fakat cephe hattında herhangi bir hareketlilik ya da saldırı-savunma operasyonları yok.

Sosyal yaşamda insanlar buna alışırlar. Maalesef, insanlar savaş gibi bir vahşete alışıyorlar. Herkes yaşamaya ihtiyaç duyar... İnsanlar çocuk yaparlar, onları okula gönderirler ve bir şekilde buradaki yaşamlarını inşaa etmeye çalışırlar. Ekonomik anlamda, tabii ki, herşey çok üzücü fakat yavaş yavaş 2014 yılında kapatılan işletmeleri restore etmek için çaba gösteriliyor.

Bilebildiğim kadarıyla, Alçevsk Demir ve Çelik İşleri kısmen başladı ve Stahanov'da bir plan başlatıldı. Kirovsk'da "CentroKuz" çalışmaya başladı. İnsanlar yaşıyorlar- bu zor ama yaşıyorlar. Maalesef alışmamız gerekmeyen şeyler de dahil herşeye alıştık.

Tabii cumhuriyetteki devlet sisteminin oluşumunun çok yavaş olması ve benim düşünceme göre çoğunlukla kendiliğinden ve plansız olması çok sinir bozucu. Fakat bunun geleceğimiz hakkında anlaşılabilir bir belirsizlik olmasından kaynaklandığından şüpheleniyorum. Yani, Donbass'ın geleceğine Lugansk ya da Donetsk'de hatta Kiev'de değil, büyük bir olasılıkla Moskova'da ya da belki de hatta diğer başkentlerde karar verileceği herkes için aşikardır. Bu nedenle, biz kendi planlarımızı yapabiliriz fakat maalesef gerçekte ne olacağını kimse bilemez.

Rusya pasaportları düzenlenmeye başlanması insanları az da olsa cesaretlendirdi. Diğer taraftan, hemen bir korku başgösteriyor: şimdi bize Rusya pasaportu verecekler ve bunun üzerine Ukrayna "o halde Rusya'nıza gidin" diyecek. Ne için uğraştığımız, ne için mücadele ettiğimiz, gelecekten ne beklememiz gerektiği açık bir şekilde ortaya konursa, sanırım bir çok insan için daha kolay olacaktır. Şu an için, bol miktarda belirsizlik mevcut.

Pasaportların düzenlenmesi konusundaki tahmininiz nedir? Çok sayıda insanın ayrılma şansı var mı?

Sanırım yılın sonuna kadar bu fırsata sahip olan herkes pasaportunu alacak. Üstelik şimdi bir çok büyük şehirde önce LPR pasaportu, sonra da buna dayanarak Rus pasaportu almaya gelen "diğer taraftan" çok sayıda insan var. Pasaport masaları kilitlenmiş durumda, sıralar uzun; iki hafta boyunca insanlar pasaport masasına ulaşmask için bu sırada bekliyor. Aynı şey Devlet Bankası için de geçerli: pasaport ücretini ödemek için seksen doksan kişi sırada bekliyor- sokaklara yayılıyor. Yani, tansiyon oldukça yüksek. Fakat zaman geçtikçe bu biraz azalacak diye düşünüyorum; ilk dalga geçecek, pasaport düzenleme ve doküman elde etme prosedürleri çalışacak ve biraz daha rutin hal alacaktır. Şimdi çok fazla miktarda heyecan/karmaşa var.

Dökümanları hazırladıktan sonra pasaport elde etmek ne kadar zaman alıyor?

Üç ay. Üç ay içinde dökümanları incelerler; ya reddederler ya da pasaport verirler. Müfrezedeki ilk askerler pasaportlarını çoktan aldılar. İkibin beşyüz kişi elde etmiş durumda.

Farklı bir problemimiz var: Tüm müfreze, cephe hattında ve doğru belgeleri düzenlemek için bir insanı ayırmanız gerekiyor. Onu bir fotoğrafla birlikte doğum sertifikası, tüm dökümanların kopyalarını toplamaya göndermek; doğru pasaport resmi çektirebileceğiniz en yakın şehre iki-üç günlüğüne gitmeniz gerekiyor. Bu iş, çok uzun ve yavaş. Bununla birlikte çalışmalar devam ediyor ve uzun zamandır konuşulan Rus vatandaşlığı kazanma gerekliliği, nihayetinde gerçekleşmeye başlamış durumdadır. Bu zannımca pozitif bir işarettir.

Dahası, buradaki nüfus büyük oranda Rus. Ukrayna dilinin yerli dil olduğu etnik kökenli Ukraynalılar var evet, fakat onlar burada huzurlu hissediyorlar. Birçoğu benim taburumda görev yapıyor. Bu içsel bir etnik çatışmayla alakalı değildir; bu tamamen ideolojik farklılıktır.