Salgının ilk çıktığı açıklamasından sonra sokağa çıkma yasağının geleceğini düşündük. İnsanlar marketlere koştular. Un, makarna, kolonya, dezenfektan ve hijyen malzemeleri stok yapılmaya başlandı.

Sokağa çıkma yasağı çıkmasa bile kimse sokağa çıkmıyor, zorunlu ihtiyaç dışında alışveriş yapmıyordu. İki hafta sonra devlet kredilerin ve kredi kartlarının üç ay erteleneceğini açıkladı. Ertesi gün bankaya gittim ve ödemesi gelen kredimin ertelenmesini istediğimi söyledim. Banka görevlisi ekranını açtı ve bir dilekçe kağıdı uzattı. Vakıfbank’ın bir şubesine ait kredimin ve kredi kartı ödememin ertelenmesini talep ediyorum mealinde bir yazı yazdım. Banka görevlisi arkadaşa uzattım "Abi, faizinin olduğunu biliyorsun değil mi?" diye sordu. Hemen dilekçeyi geri aldım ve yırttım. "Ben faizini ödedikten sonra devletin ertelemesinin ne anlamı var ki" dedim.

Dükkana geldim. Birkaç saat sonra telefonlar gelmeye başladı. "Elimde şu kadar ..... var. %10 fiyat kırıyorum" diyor bir esnaf arkadaş. Esnaf, daha başka bir sürü üründe, kartlarını ve kredilerini döndürmek için elindeki talebi azalan malları zararına döndürmeye çalıştı. Önlerinde daha zor günlerin olduğunu ve devletin kendileri için hiçbir şey yapmayacağını anladılar.

Aradan bir kaç gün geçtikten sonra devlet "esnafa uygun kredi" açıkladı. Altı ay ödemesiz 36 ay taksitle yıllık % 0,76 faiz oranıyla. "İşte şimdi kurtardık" dedim. Hemen bankaya gittim, "devlet kredi açıkladı almak istiyorum" dedim. Banka çalışanı, "Abi o kredi daha imzalanmadı ve bize yazı gelmedi, iki gün sonra gel. Gelirken de SSK, Bağkur, Maliye, Vergi dairesinden borcu yoktur kağıdı getirmeyi unutma!" dedi. Sövseler daha iyi. Bunlara borcu olmayan esnaf mı var? Borcu olmayan varsa, krediye ihtiyacı yoktur zaten.

Bu arada bir müşterimi dükkanımın yanındaki parkta bıçakla tehdit edip para istemişler, vermeyince sekiz yerinden bıçaklamışlar. Şansı varmış ameliyat oldu kurtuldu. Gelen polisler "bugün üç yerde daha oldu aynı olay" dediler. İşlem yapıp gittiler.

Güvenliğimizi de biz sağlayacaksak, böyle hayati bir günde kredimizi, kartlarımızı, kiramızı, faturalarımızı, vergiler, ev geçimi her şeyi biz yapacaksak, bugüne kadar ödenen vergiler nerede diye de soramayacaksak, devlet ne için var? Böyle devlet olmaz olsun.

Bütün bunlar yetmezmiş gibi bir de utanmadan İBAN dağıtıp bizden yardım istiyorlar. Bu krizin daha ne kadar sürebileceğini, nereye varacağını ben de merak ediyorum.

Bir Esnaf