Dünya üzerinde 260 milyon çocuk işçi çalıştırılıyor. Çocuk işçiliği çoğu ülkelerde yasalarla yasaklanmasına rağmen geri bıraktırılmış ülkelerde bu durum aksine artış gösteriyor. İki yüz altmış milyon çocuk işçinin çoğu moda endüstrisinde Avrupa, ABD gibi ülkelerdeki tüketicilerin taleplerini karşılamak için buna benzer sektörlerde sömürülüyor.
Çocuk işçiliği moda endüstrisinde önemli bir yere sahiptir, çünkü düşük vasıflı iş gücü gerektiriyor. Patronların çocukları tercih etmelerinin sebebi, çocukların bazı işleri daha hızlı ve daha kolay yapan küçük parmaklara sahip olmaları. Çocuk işçiliğini moda sektörünün her alanında görürüz. Özellikle pamuk toplama işinde. Patronlar ekinlere zarar vermeyen küçük parmakları tercih ediyor. Çocuk işçileri tercih etmelerinin diğer sebepleri ise ucuz, itaatkar ve kolay sömürülen iş gücünü oluşturmalarıdır, çocuklar fabrikalarda çok düşük ücretler karşılığında ve şiddet görme tehlikesi altında çalıştırılıyorlar. Ama bildiğimiz şey şu ki kuvvet baskı veya tehditler yoluyla gerçekleşen bu emek sömürüsü; yediğimiz yemeklerden, kullandığımız, sahip olduğumuz her şeye kadar her yerde var.
Global Kölelik Endeksi'ne göre, moda endüstrisi dünyadaki modern köleliğin en büyük destekçilerinden biridir. Giyim, emek sömürüsünün en yoğun olduğu ikinci sektördür. Çocuklar Benin'de pamuk tohumu üretiminden Özbekistan'da hasata, Hindistan'da iplik eğirmeden, Bangladeş'teki fabrikalarda kıyafetleri bir araya getirene kadar tüm farklı aşamalarda moda endüstrisindeki tedarik zincirinde çalıştırılıyor. Güney Hindistan’daki pamuk fabrikalarında ise kız çocukları, menstruasyon döneminde daha az üretken olduğu düşünülmesi sonucu, bu fabrikalarda yöneticiler menstrüasyonlarını durdurmak için kız çocukların yiyeceklerine hormon konuyor.
Şirketler de, savunmasız oldukları için yetişkin işçilerdense çocuk işçiliğini tercih ediyor. Çokuluslu Şirketlerin Araştırma Merkezi'ne göre; pamuk üretiminde ve hazır giyim fabrikalarında yetişkin işçilere düşük ücret verilmesiyle çocuk işçiliği arasında doğrudan bir bağlantı vardır. Araştırma Merkezi'nin hazırladığı raporda “Çocuk işçiliği yasaklanırsa, yetişkin işçilerin daha iyi ücretlerle pazarlık yapmalarına ve emek koşullarını iyileştirmelerine imkan tanınacak” denildi.
Bizler bilinçli yetişkinler olarak emeği sömürülen tüm çocukların sesi olup, Skendi sesimizi de değişim yaratmak için kullanmak zorundayız. Emek sömürüsünün çocuk-genç-yaşlı veya cinsiyet ya da cinsel yönetim tanımadığı bu acımasız dünyada emek sömürüsünün kaynağı olan özel mülkiyete dayalı üretim ilişkilerinin egemen olduğu kapitalizmi görmemiz gerekiyor. Hem çocuk işçilerin hem de yetişkin işçilerin fakirlik döngüsünü kırmaya başlaması için daha iyi ve yeni bir dünyaya ihtiyaçları vardır. Yoksulluğun kaynağı olan, çocuklara iyi bir hayat, güzel bir gelecek sunmaktan uzak olan bu düzenin gerçek anlamda değişmesi gerekiyor.
Sistemin önümüze koyduğu ürünleri ne kadar almamaya çalışsak da bu devasa üretim zincirinin içinde modern çocuk işçiliği emekçilerden yana bir dünya kurulmadığı sürece çocuk işçi köleliği sürdürülmeye devam edecek. Ve emek sömürüsü, milyonlarca çocuk işçinin geleceğini yok etmeye devam edecek.
Bir DÖB'lü